معنی آماواسیا

‫‫سادگورو: آماواسیا یعنی روز بدون ماه یا روز ماه نو. هرگاه چیزی یا کسی غایب می‌شود، از طریق آن غیبت، همیشه حضور آنها قدرتمندتر می‌شود. اگر دوستی یا عزیزی داشتید که در کنار شما بود، هرگز حضور او را تا این حد احساس نمی‌کردید. ولی لحظه‌ای که ناپدید می‌شوند، حضورشان را خیلی احساس می‌کنید - خیلی قدرتمند است، این‌طور نیست؟ حتی در سطح احساسی هم درست است. وقتی که هستند حضورشان را خیلی احساس نمی‌کنید. فقط زمانی که رفته‌اند، خلائی که به‌جا گذاشته‌اند قدرتمندتر از حضور خودشان شده است. ماه هم همین‌طور است. غیبتش، حضورش را از قبل هم پررنگ‌تر می‌کند. در هر روز دیگری، حتی پورنامی، او آنجاست، ولی در آماواسیا، این حضور بیش از پیش حس می‌شود - آن کیفیت بیش از پیش وجود دارد.

‫زمین در آماواسیا تأمل می‌کند؛ فرآیند زندگی در سیاره کند می‌شود و این یک فرصت عالی است، زیرا یکپارچگی زندگی در این روز بهتر اتفاق می‌افتد. وقتی کُندی خاصی اتفاق می‌افتد، آن هنگام است که متوجه بدنتان می شوید. وقتی همه‌چیز خوب پیش می‌رود و شما مشغول هستید، نمی‌دانید در بدن چه اتفاقی می‌افتد؛ بدن خود شماست. اما اگر بیماری کوچکی پیش آمد، ناگهان بدن مسئله‌ای است که باید به آن توجه کرد. فقط وقتی خوب کار نمی‌کند، می‌دانید که «این من نیستم. این فقط بدن من است که دارد برایم مشکل‌ساز می‌شود.» خیلی واضح یک فاصله ایجاد می‌شود.

 ‫پس اهمیت آماواسیا این‌ است. در آن روز، به‌دلیل اینکه یکپارچگی خاصی از عناصر اتفاق می‌افتد، همه‌چیز کند می‌شود. اگر به‌دنبال سلامتی و خوشبختی هستید، پورنامی مقدس است. اگر به‌دنبال رهایی هستید، آماواسیا مقدس است. به همین ترتیب، انواع مختلفی از تمرینات و ساداناها برای این دو بُعد زندگی وجود دارند. این روزی است که انسان می‌تواند به‌آسانی آگاه شود که «من چه‌چیزی هستم و چه‌چیزی نیستم»، و از آنجا به بعد، سفر از نا-حقیقت به حقیقت شروع می‌شود. از آماواسیا تا پورنامی، هر ماه این فرصت به‌طور طبیعی ایجاد می‌شود. حتی برای کسانی که کاملاً ناآگاه هستند، یک فرصت طبیعی در دسترس است که در هر آماواسیا شروع می‌شود و ادامه می‌یابد.

‫ماهیت پورنامی بیشتر از نوع ایدا یا مؤنث است. آماواسیا بسیار بِکر است. یک روز پیش از آماواسیا به‌عنوان شیواراتری شناخته می‌شود چون شب شیوا است. در ذات خود ازلی است. وقتی همه‌چیز کاملاً تاریک باشد، مثل این است که خلقت منحل شده است. ردّی از نابود‌کننده در آماواسیا وجود دارد. عموماً، در شب آماواسیا، یک انرژی بسیار زنانه، یا مختل می شود زیرا باعث ایجاد ترس و آشفتگی خاصی در او می‌شود یا می‌تواند سرکش و مردانه شود.

‫پورنامی برای یک انرژی مؤنث مساعدتر است. پس زنان از پورنامی بهره می‌برند. برای یک مرد اگر به‌دنبال رهایی باشد، شب پورنامی خیلی خوب نیست. مرد هم اگر به دنبال شادی و خوشبختی است می‌تواند از پورنامی استفاده کند، ولی اگر به‌دنبال رهایی یا فنا باشد، آماواسیا بهتر است. برای تمام کسانی که به‌دنبال فنای مطلق هستند، آماواسیا عالی است.

‫ممکن است شنیده باشید که اگر افراد از نظر ذهنی کمی نامتعادل باشند، در پورنامی و آماواسیا نامتعادل‌تر می‌شوند. دلیلش این است که، تأثیر گرانشی ماه بر روی سیاره‌ی ما در حال اثرگذاری است. پس همه‌چیز را به بالا می‌کشد. تمام اقیانوس‌ها در تلاش برای بالا آمدن هستند. به‌طور مشابه، خون شما هم در تلاش است که با جاذبه‌ی ماه بالا بیاید.‌ به همین علت، اگر از لحاط ذهنی کمی نامتعادل باشید، به علت گردش خون بیش از حد در مغرتان، در آن روز نامتعادل‌تر می‌شوید. اگر خوشحال باشید، خوشحال‌تر می‌شوید؛ اگر ناراحت باشید، بیشتر ناراحت می‌شوید. کیفیت شما هرچه باشد، در آن روزها کمی افزایش می‌یابد، زیرا خون به‌سمت بالا کشیده می‌شود. بنابراین کُل انرژی به‌نوعی به‌سمت بالا کشیده می‌شود. برای یک ساداکای معنوی که همیشه از هر وسیله‌ی ممکن برای حرکت دادن انرژی‌هایش به‌سمت بالا استفاده می‌کند، این دو روز مانند موهبتی از سوی طبیعت هستند.