Volunteer
Donate
Shopپدیده‌ی تقدیس
سادگورو درباره‌ی علم تقدیس صحبت می‌کند و اینکه چگونه فضاهای انرژیبخش می‌توانند برای افراد و کل بشریت سودمند باشند.
پرسشگر: من شنیده‌ام که شما گفته‌اید همه باید در یک مکان تقدیس‌شده زندگی کنند. زندگی در یک مکان تقدیس‌شده چه مزایایی دارد؟
سادگورو: چند سال پیش در لوزان در پروژه‌ی مغز آبی حضور داشتم. این پروژه تلاشی خارق‌العاده برای نقشه‌برداری از مغز انسان و درک توانایی‌هایی است که در آن نهفته است. چیزی که آن‌ها کشف کرده‌اند برای جامعه‌ی علمی واقعاً خارق‌العاده است، اما برای یوگی‌ها یک شوخی بی‌رحمانه به حساب می‌آید، چون ما هزاران سال است که این‌ها را گفته‌ایم. وقتی انسان‌هایی که تمام این ابرکامپیوترهای فوق‌العاده از مغزشان بیرون آمده، این را گفتند، مردم گفتند: «نه، چنین چیزهایی امکان‌پذیر نیست.» اما حالا که ماشین‌ها این را می‌گویند، همه موافقت می‌کنند.امروز شواهد کافی وجود دارد تا به‌وضوح بگوییم که فارغ از ژنتیکِ شما، فارغ از اینکه پدر یا پدربزرگ‌تان چه کسی بوده است، و فارغ از اطلاعاتی که در دی‌ان‌اِی شما وجود دارد، شما می‌توانید مغز خود را در یک لحظه به‌طور کامل بازسازی کنید. دانشمندان نمی‌دانند چگونه، اما می‌بینند که این امکان‌پذیر است چون همه‌چیز در داخل مغز بسیار انعطاف‌پذیر و پویاست. همه‌چیز قابل‌تغییر است.
در فرهنگ هند همیشه گفته‌ایم که بسیاری از انسان‌ها زندگی‌ای بهتر از خدایان داشته‌اند. وقتی خدایان دچار مشکل می‌شدند، به‌دنبال عارفان می‌آمدند. این‌ها تنها داستان نیست. نمونه‌های واقعی زیادی وجود دارد. افرادی که در یک محیط خاص پرورش یافته‌اند، توانایی‌های فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده‌اند. این فرهنگی است که ریاضیات هرگز به‌عنوان یک رشته‌ی دانشگاهی دنبال نمی‌شد، اما بااین‌حال بزرگ‌ترین ریاضیدان‌ها همیشه از هند آمده‌اند. عدد صفر را از هند دارید. بدون صفر، چه نوع ریاضیاتی می‌توانستید انجام دهید؟ و در زمان‌های اخیر، رامانوجان از تامیل نادو آمد. او به هر جنبه‌ای از طبیعت نگاه کرد، چشم‌هایش را بست، به خود نگریست و فرمول‌ها را نوشت. حتی امروز، بسیاری از نظریه‌های برتر علمی در فیزیک با فرمول‌های رامانوجان توضیح داده می‌شود. هنوز فرمول‌های بسیاری وجود دارد که نظریه‌ای برای آن‌ها پیدا نشده است.
در فرهنگ هند یک قدرت درونی وجود دارد که از یک علم و فناوری کامل درباره‌ی سلامت و بهزیستی درونی نشأت می‌گیرد - و اکنون کل جهان به‌شدت به آن نیازمند است. آن‌ها فناوری بیرونی دارند که با آن کارهای شگفت‌انگیزی در جهانِ بیرون انجام داده‌اند، اما در درونِ خود درگیر مشکلات هستند. این فناوری را ما هزاران سال است که می‌شناسیم. از همین بستر کل این فرهنگ تکامل یافته است.
خداسازی
شهرهای معبدی را می‌بینید که در آن‌ها معابد عظیم و باشکوهی ساخته‌اند که حتی امروزه با تمام ماشین‌آلاتی که داریم، جرأت ساختن آن‌ها را نداریم. کل ایالت تامیل نادو به این شکل ساخته شده است. هر شهر مهم در تامیل نادو یک معبد بزرگ داشت و در اطراف آن، یک شهر کوچک شکل گرفته بود. زیرا نوع مسکنی که در آن زندگی می‌کنید مهم نیست. اینکه خانه‌ی شما ۱۰٬۰۰۰ فوت مربع باشد یا فقط ۱٬۰۰۰ فوت مربع، تفاوتی اساسی در زندگی‌تان ایجاد نمی‌کند، اما بودن در اطراف یک فضای مقدس، تفاوتی شگرف در زندگی شما ایجاد خواهد کرد.
تقدیس یک فرایند زنده است. این‌گونه است: اگر گِل را به غذا تبدیل کنید، به آن کشاورزی می‌گوییم. اگر غذا را به گوشت و استخوان تبدیل کنید، به آن گوارش می‌گوییم. اگر جسم را به گِل تبدیل کنید، به آن سوزاندن یا تدفین می‌گوییم. اگر بتوانید این جسم، یا حتی یک سنگ، یا یک فضای خالی را به یک امکان الهی تبدیل کنید، به آن تقدیس گفته می‌شود. امروزه علم مدرن به شما می‌گوید که همه‌چیز، همان انرژی واحدی است که به میلیون‌ها شکل مختلف متجلی می‌شود. اگر چنین است، آن‌چه شما الهی می‌نامید، آن‌چه سنگ می‌نامید، آن‌چه مرد یا زن می‌نامید، و حتی آن‌چه شیطان می‌نامید، همگی همان انرژی هستند که به شیوه‌های متفاوتی عمل می‌کنند. برای مثال، بسته به نوع فناوری، همان برق می‌تواند به نور، صدا و بسیاری چیزهای دیگر تبدیل شود. پس فقط بحثِ فناوری است. اگر فناوری لازم را داشته باشید، می‌توانید فضای ساده‌ی اطراف خود را به یک سُرور الهی تبدیل کنید؛ می‌توانید فقط یک تکه سنگ را به یک خدا یا الهه بدل کنید. این پدیده‌ی تقدیس است.
مقدار زیادی دانش درباره‌ی این بُعد از زندگی به‌ویژه در این فرهنگ به یادگار مانده است و این موضوع به‌عنوان مهم‌ترین مسئله تلقی می‌شد. زیرا مهم نیست چه چیزی می‌خورید، چگونه هستید یا چقدر عمر می‌کنید، در یک مقطع زمانی نیازی پیش می‌آید که می‌خواهید با منبع آفرینش ارتباط برقرار کنید. اگر این امکان در سراسر کره‌ی زمین ایجاد نشود و برای هر انسانی که جست‌وجو می‌کند در دسترس نباشد، آنگاه جامعه در فراهم کردن رفاه واقعی برای انسان شکست خورده است.
تکامل را انجام دهید!
هر جایی که وقت می‌گذرانید، آن فضاها باید تقدیس‌شده باشند. یک زیبایی خاص وجود دارد. نیازی نیست که تکامل شما تنها به مقیاس داروینی محدود شود. اگر در فضایی انرژیبخش زندگی کنید، می‌توانید به‌سادگی جهش کنید و پیشرفت کنید. ما واقعاً می‌توانیم این موضوع را به‌صورت علمی اثبات کنیم. تنها در یک روز از دریافت فرایندی معنوی، مانند براهماچاری‌ها و دیگرانی که وارد فرایندهای مختلف می‌شوند - نه تنها فرایندهای پایه، بلکه افرادی که در آشرام زندگی می‌کنند و مراحل مختلفی را پشت سر می‌گذارند - ما می‌توانیم تغییرات فوق‌العاده‌ای که در عملکرد مغز، عملکرد فیزیولوژیکی و محتوای ژنتیکی آن‌ها رخ می‌دهد را نشان دهیم.
اهمیت این موضوع در آن است که وقتی کسی براهماچاریا یا سَنیاس را انتخاب می‌کند، کریایی (تمرین معنوی) را که قرار بود پس از مرگ والدینش انجام دهد، زمانی که آن‌ها هنوز زنده‌اند انجام می‌دهد؛ زیرا حتی درحال پاک‌سازی محتوای ژنتیکی از سیستم خود است. پدرش دیگر هیچ تأثیری بر او ندارد. «شاید بینی‌ام شبیه بینی پدرم باشد، اما هیچ‌یک از ویژگی‌های درونی او در من نیست. همه را پاک کرده‌ام.» این چیزی‌ست که یک سَنیاسی می‌گوید.
اگر فرد در فضایی مقدس زندگی کند، حتی بنیادی‌ترین اجزای سازنده‌ی سیستم (انسان) می‌تواند به‌سرعت دگرگون شود. اگر می‌خواهید نسل‌هایی از انسان‌های ارتقاءیافته پدید آورید، به چنین فضایی نیاز دارید. در غیر این صورت، تنها به‌طور تصادفی یا با تلاش فردی ممکن است شخصی به چیزی تبدیل شود، اما نمی‌توانید نسلی از انسان‌های زیبا پدید آورید. این فرهنگ، کهکشانی از دانش و کهکشانی از انسان‌های روشن‌ضمیر پدید آورد. هر نسل چنین انسان‌هایی پدید آورد، فقط به این دلیل که به جنبه‌هایی مانند این با دقت توجه می‌کردند.
اگر مردمِ زیادی به‌طور مداوم با فضاهای مقدس در تماس باشند، انسان‌ها با احساسی کاملاً متفاوت از کمال، همگنی و نگرشی ارگانیک به زندگی و از همه مهم‌تر، به‌عنوان انسان‌هایی تمام‌عیار شکوفا خواهند شد.